Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2014 , Vol 57 , Num 1
Erken çocukluk döneminde Wolff-Parkinson-White sendromu tanısı alan hastaların klinik ve elektrofizyolojik değerlendirilmesi
*Işıl Yıldırım1 Sema Özer2, Tevfik Karagöz2, Murat Şahin3, Süheyla Özkutlu2, Dursun Alehan2, Alpay Çeliker4
Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi 1Pediatrik Kardiyoloji Uzmanı, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi 2Pediatri Profesörü, Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi 3Pediatri Doçenti, 4Pediatri Profesörü *İletişim: isilyildirim93@gmail.com Wolff-Parkinson-White (WPW) sendromu elektrokardiyografide (EKG) kısa PR aralığı ve delta dalgasının görüldüğü, paroksismal supraventriküler taşikardilere neden olabilecek, seyrek olarak ani ölümün görülebildiği bir sendromdur. Çalışmamızda kliniğimizde WPW tanısı ile elektrofizyolojik çalışma (EPS) uygulanan, 10 yaş ve altındaki 45 hastanın bulguları değerlendirildi. 45 hastadan 33’ü taşikardi, dördü senkop yakınması ile başvururken sekiz hasta asemptomatikti. Yapılan EPS’de altı hastada atriyal fibrilasyon (AF) indüklendi, iki hastada ise AF ventriküler fibrilasyona (VF) dönüştü. VF uyarılan hastalardan birinin başvuru yakınması senkop iken, diğeri asemptomatikti, her iki hastanın da aksesuar yol efektif refraktör periyodu ≤180 milisaniye ölçüldü. Çalışmaya alınan 30 hastada ablasyon uygulandı, akut oranı %90 (27/30) idi, izlemde beş hastada rekürrens (%17) izlendi. Çalışmamızda 45 hastadan ikisinde VF görülmüş olması erken çocukluk yaş grubunda WPW seyrinin çok risksiz olmadığını düşündürmektedir. EKG’de WPW paterni saptanan tüm hastalar elektrofizyolojik değerlendirme ile risk belirteçleri yönünden araştırılmalıdır. Risk saptanan hastalarda uygulanacak ablasyon ile olası ani ölümler önlenebilir. Anahtar Kelimeler : Wolff-Parkinson-White, atriyal fibrilasyon, ventriküler fibrilasyon, supraventriküler taşikardi.
Copyright © 2016 cshd.org.tr