Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2013 , Vol 56 , Num 3
Türkiye’de bebek ölüm nedenlerinin ve ulusal kayıt sisteminin değerlendirilmesi
*Ayşe Korkmaz1 Şirin Aydın2, Aysu Duyan Çamurdan3, Nurullah Okumuş4, Fatma Neşe Onat5, Sema Özbaş2, Emine Polat5, Saliha Şenel4, Başak Tezel2, Hasan Tezer3, Mehmet Rıfat Köse6
T.C. Sağlık Bakanlığı, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Çocuk ve Ergen Sağlığı Daire Başkanlığı, Bebek Ölümleri Çalışma Grubu Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi 1Pediatri Profesörü, T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu 2Çocuk ve Ergen Sağlığı Daire Başkanlığı, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi 3Pediatri Doçenti, Dr. Sami Ulus Kadın Doğum, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi 4Pediatri Doçenti, 5Pediatri Uzmanı, T.C. Sağlık Bakanlığı 6Sağlık Politikaları Kurulu *İletişim: akorkmaz9@hotmail.com Bu çalışmada ülkemizde yaklaşık beş yıl önce T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu Çocuk ve Ergen Sağlığı Daire Başkanlığı bünyesinde hizmete giren Bebek Ölümleri İzleme Sistemi kayıtları incelenerek bir yıllık dönemde bebek ölüm nedenlerinin incelenmesi, illerdeki Bebek Ölümleri İnceleme Kurulları ile ilgili tıbbi branşlardaki öğretim üyelerinden oluşan bir Çalışma Grubu’nun aynı hastalarda belirlediği temel, ara ve son ölüm nedenlerinin karşılaştırılması ve böylece Türkiye’deki Bebek Ölümleri İzleme Sistemi’nin güvenilirliği araştırılmıştır. Çalışmaya Sağlık Bakanlığı 2008 yılı Türkiye 0-1 yaş Bebek Ölümleri Veri Tabanı’ndan uygun örneklem ile seçilen 2046 vaka alındı. Ölüm nedenleri olarak TCSB Çocuk ve Ergen Sağlığı Daire Başkanlığı tarafından 2008 yılında yeniden hazırlanmış olan Perinatal ve Bebek Ölümleri Bilgi Formu’ndaki tanılar kullanıldı. Vakaların hasta dosyaları ve tüm tıbbi belgeleri incelendi. Vakalar ölüm zamanına göre değerlendirildiğinde 1157’si (%56.5) erken neonatal ölüm, 399’u (%19.5) geç neonatal ölüm olmak üzere 1556’sı (%76.1) neonatal ölüm, 490’ı (%23.9) ise postneonatal bebek ölümü olarak belirlendi. İl Kurulu ve Çalışma Grubu’na göre vakalardaki temel ölüm nedenleri incelendiğinde ilk sırada prematüritenin yer aldığı (sırasıyla %42.8 ve %45.0); ara ölüm nedenlerinde ilk sırada sırasıyla prematürite (%12.0) ve respiratuar distres sendromunun (RDS) yer aldığı (%17.3), son ölüm nedenlerinde ise ilk sırada RDS’nin yer aldığı belirlendi (sırasıyla %24.8 ve %27.2). İl Kurulu ve Çalışma Grubu tanıları arasında vaka bazında uyum temel ölüm nedenlerinde % 76.4, ara ölüm nedenlerinde %34.3 ve son ölüm nedenlerinde ise %56.8 olarak hesaplandı. Sonuç olarak ülkemizde önümüzdeki yıllarda bebek ölüm hızının düşürülmesinde en etkili faktörün neonatal ölüm hızının düşürülmesi olacağı, bunun da esas olarak prematüreliğin önlenmesi ile sağlanabileceği açıktır. Bunun yanında kullanılan temel, ara ve son ölüm nedenleri tanı listelerinin sistematik ve etiyolojik nedenler belirlenerek yenilenmesi, il temelinde ölüm nedenlerinin daha doğru belirlenmesini sağlayabilir. Anahtar Kelimeler : bebek mortalitesi, bebek ölüm hızı, bebek ölüm nedenleri.
Copyright © 2016 cshd.org.tr